Athelas - Królewskie Ziele

Kathlin

Kathlin weszła do komnaty, trzasnęła drzwiami... Spojżała na małą szkatułkę stojącą na szafce nocnej...otworzyła ją i wyjęła małe buciki - Eh.. miały należeć do Ciebie... - powiedziała cicho i zamknęła oczy aby powstrzymać łzy... Położyła je z czułością spowrotem do szkatułki i podeszła do barku, wyjęła kieliszek i nalała sobie wina, smutna usiadła na fotelu i rozmyślając o przeszłości...

Von Krolock · Gość

Sargas podszedł powoli do drzwi komnaty. Lekko drżącą ręką zapukał cicho.
- Mogę wejść, Kate?

Kathlin

Kath szybko zamknęła szkatułkę i spowrotem położyła na szafkę... Usiadła i przez chwilę zbierała sie w sobie, aby nie pokazywać tego jak bardzo jest smutna i zła...
- Możesz wejść - powiedziała

Von Krolock · Gość

Drow wszedł do komnaty. Zamknął drzwi i usiadł obok drowki.
- Kath... - zaczął nie pewnie. - ... ja wiem wszystko. To... musiało być straszne... - rzekł cicho.

Kathlin

- Powiedziała Ci? Eh... To nie było straszne... To nadal jest straszne - powiedziała drowka i ukryła twarz w dłoniach - Czasem już nie mam sił... To wydażyło sie 15 lat temu a ja nadal nie mogę... Nie chce zapomnieć -

Von Krolock · Gość

Drow powoli objął Kath. Po chwili rzekł.
- Kath, rozumiem Cię. Jak sie dowiedziałem że nigdy... nie będziemy mieli dzieci... - Sargas przytulił mocno drowkę. - To moja wina. Nie powinienem Cię opuszczać.

Kathlin

- To nie tylko twoja wina... Gdyby nie mój charakter nie obraziła bym tego `człowieka` i nadal było by dobrze.. Chociaż nie do końca, bo bym nie była z Tobą... Bo wiesz, ja w każdym drowie szukałam ciebie... Oni wszyscy są tacy... Spokojni... Kłucić sie z nimi nie da - powiedziała drowka uśmiechając sie smutno

Von Krolock · Gość

Drow uśmiechnął się lekko.
- Już Cię nie opuszczę, Kath. I znajdę sposób żeby usunąć Twó... nasz problem. - drow zamikł na chwilę. - Kocham Cię.

Kathlin

Drowka przytuliła sie do niego - Też Cię kocham - powiedziała uśmiechając sie - I nikt mi nie... nie zajmie Twojego miejsca -

Von Krolock · Gość

Drow przytulił mocno Kath.
- Ciesze się z tego powodu. Ten "człowiek" który to zrobił, żyje jeszcze?

Kathlin

- Tak... Uciekł. Ktoś musiał mu pomóc... - powiedziała drowka i znów posmutniała... - Jakiś drow... mu pomagał... Ale nie wiem kto -

Von Krolock · Gość

- Znasz może imię tego człowieka? I skąd był? - odparł drow. W jego oczach była żądza mordu.

Kathlin

- Pamiętam że nazywał sie Roul i pochodził z MinasTirith... Wszyscy byli ślepi że on był zdrajcą... Ja go przejżałam i dlatego chciał mnie zabić... -

Von Krolock · Gość

- No to muszę się tam wybrać i go zabić. - rzekł drow pewnym głosem. - Chcesz jego głowę?

Kathlin

- Sam tam pójdziesz? Chyba oszalałeś... Zresztą nie jest pewne czy wogóle udało mu sie wyjść z podmroku... - powiedziała drowka uśmiechając sie okrótnie

Von Krolock · Gość

Sargas milczał chwile.
- Ale jeśli przeżył to wciąż chodzi bezkarnie po świecie.

Kathlin

- Ja nie chcę go zabić... Śmierć to nie kara.. To.. to... uwolnienie - powiedziała rozzłoszczona drowka

Von Krolock · Gość

Drow milczał przez chwile.
- Dorwiemy go podczas jakiejś bitwy. I będzie cierpiał.

Kathlin

- Tak, ale prosze nie wspominajmy już o tym - powiedziała cicho drowka i przytuliła sie do Krolocka

Von Krolock · Gość

Sargas rzekł cicho.
-Dobrze,skoro nie chcesz o tym wspominać.- po tych słowach pocałował namiętnie drowkę. Mimowolnie położył dłoń na jej piersi.