Athelas - Królewskie Ziele

Dragosani

Na razie opisze tylko kilka klas, bo materiałów jest od groma. Może dzięki temu będzie jeszcze lepszy klimat w grze Wink

Bard

Podobno muzyka posiada magiczna moc, a bard potrafi udowodnić, ze to twierdzenie jest prawdziwe. Wiedzie przy tym ciekawe życie - wędruje z miejsca na miejsce, czerpie wiedzę, snuje opowieści, łączy magię z muzyką oraz utrzymuje się z datków publiczności. A jeśli zdarzy mu się trafić na jakiś konflikt - przez przypadek, lub zamierzenie - pełni funkcję dyplomaty, negocjatora, zwiadowcy i szpiega. Magia barda czerpie moc z jego serca - jeśli jest ono dobre, przynosi nadzieję i rozbudzą odwagę w duszach poniżonych. Bardowie zwykle wykorzystują ową moc, sztuczki i muzykę, by pokrzyżować plany złoczyńców. Jeśli jednak szlachta jakiejś krainy pogrążyła siew zepsuciu dobry bard sam staje się złoczyńcą, sprytnie unikającym pojmania i podnoszącym na duchu uciśnionych. Muzyka może rodzić się również w złym sercu. Ogarnięci złem bardowie nie uciekają się do przemocy ale manipulują innymi, ich sercami i umysłami i biorą to co zauroczona publiczność sama im daje.

Czarodziej

Kilka niezrozumiałych słów połączonych z szybkimi gestami, może być bardziej zabójcze nic ostrze krasnoludzkiego topora, jeśli wypowiada je i wykonuje czarodziej. Te proste działania powodują, że magia sprawia wrażenie prostej do opanowania. Prawda jest jednak zupełnie inna. Czarodziej musi powiem spędzać mnóstwo czasu nad księgą zaklęć, przygotowując każdy czar który zamierza rzucić. A może to robić dopiero po latach czeladnictwa, spędzonych na nauce sztuk magicznych. Czarodziej tworzy magię, dzięki szczegółowym badaniom. Musi przeglądać zatęchłe, stare księgi, rozmawiać z podobnymi sobie adeptami oraz ćwiczyć pomniejsze magiczne sztuki, gdy tylko ma ku temu okazję. W przypadku czarodzieja magia nie jest wrodzonym talentem, lecz satysfakcjonującym efektem opanowania trudnej sztuki tajemnej.

Druid

Gniew burzy, niezwykła siła porannego słońca, spryt lisa i energia niedźwiedzia - wszystkimi tymi mocami (i wieloma innymi) włada druid. Nie przyznaje się jednak do tego, że panuje nad naturą, uważa bowiem, że takie puste przechwałki przystają jedynie mieszkańcom miast. Jego potęga wynika nie z władania naturą, ale z jedności z nią. Intruzi którzy przypadkiem trafią do świętego gaju i odczują na sobie siłę jego gniewu, zapewne nie zdążą jednak dostrzec różnicy.

Kapłan

Dzieła bóstw widać na każdym kroku - w naturalnie pięknym krajobrazie, w krucjatach możnych, w rozrastających się świątyniach i sercach wyznawców. Podobnie jak wyznawcy - ludzie, elfy krasnoludy itd. - bóstwa są niezwykle różnorodne. Jedne dobroduszne, inne złośliwe. Jedne powściągliwe, inne natarczywe. Jedne prostolinijne, inne - zagadkowe. W większości przypadków bóstwa i boginie działają poprzez pośredników - swych kapłanów. Dobrzy przedstawiciele tej klasy leczą, chronią i dokonują pomsty. Źli łupią, niszczą i sabotują, za pomocą potęgi swego bóstwa manifestując jego wolę. Nie powinno tez dziwić, gdy w podobny sposób poprawiają swój los.

Skrytobójca

Kaptur zakrywający twarz, różnorodne uzbrojenie, od małych sztyletów do rzucania począwszy, aż do ciężkich mieczy dwuręcznych. Do tego spryt, tajemniczość i przebiegłość. Tak można krótko scharakteryzować niemal każdego skrytobójcę. Owe płatni zabójcy są elitarnymi wojownikami. Biegli w sztuce walki z ukrycia i podstępni, są w stanie przedrzeć się, niezauważeni, przez szwadrony strażników, by dopaść swój cel. Zazwyczaj organizują się w liczące kilkudziesięciu członków gildie, lecz zdarzają się również skrytobójcy działający samotnie. Lecz mimo swych talentów w walce, są bardzo nieufni. Obawiają się ataku licznych wrogów, których narobili sobie, przez lata swej krwawej pracy.

Paladyn

Jakim orężem włada paladyn? Potrzebą dążenia do dobra, wola wspierania prawa oraz pragnieniem niszczenia zła. Niewielu jest śmiałków tak nieskalanych i gotowych do poświęceń, by podążać tą ścieżką. Ci nielicznie jednak, którzy posiadają te i inne cnoty, otrzymują w nagrodę wspaniałe moce. Mogą dzięki nim chronić, leczyć oraz karcić. W krainach pełnych intryg czarodziejów, plugawych kapłanów, żądnych krwi smoków oraz piekielnych czartów, paladyn lśni niczym ostatni promyk nadziei, którego nie sposób zgasić.

Wojownik

Waleczny rycerz, wódz-zdobywca, obrońca króla, elitarny piechur, twardy najemnik, bandycki król - każdy z nich jest wojownikiem. Członkowie tej klasy bywają pełnymi poświęcenia obrońcami uciśnionych, okrutnymi rabusiami czy mężnymi poszukiwaczami przygód. Niektórzy z nich to prawdziwi bohaterowie, gotowi stanąć twarzą w twarz ze śmiercią. Inni to najgorsi z najgorszych i nie cofną się przed morderstwem, dla osobistego zysku, a nawet dla zabawy. Wojownicy którzy nie poszukują przygód, zostają żołnierzami, gwardzistami, ochroniarzami czy przestępcami. Pozostali nazywają siebie wojownikami, najemnikami, opryszkami czy po prostu awanturnikami.

Zaklinacz

Zaklinacze tworzą magię tak jak poeci poezją - za sprawą wrodzonego talentu wspartego praktyką. Nie posiadają ksiąg, mentorów ani teorii a tylko czystą, surową moc, którą kierują siłą woli. Część zaklinaczy utrzymuje, że w ich żyłach płynie smocza krew. W niektórych przypadkach to prawda - powszechnie wszak wiadomo, że pewne potężne smoki przybierają humanoidalne kształty, a nawet mają humanoidalnych kochanków. Trudno zatem udowodnić, ze wśród przodków danego zaklinacza nie było jakiegoś smoka. Prawdą również jest, że wielu z przedstawicieli tej klasy odznacza się wyjątkowa urodą, dość przy tym egzotyczną, co może wskazywać na nietypowe dziedzictwo. Według niektórych jednak twierdzenia o smoczym pochodzeniu pozostają bezpodstawnymi przechwałkami lub plotkami rozsiewanymi przez osoby nie posiadające takiego daru.
_________________

Na razie tyle. Inne klasy dopiszę przy okazji. Większość danych pochodzi z Podręcznika Gracza do Dungeons&Dragons.