Athelas - Królewskie Ziele

Kathlin

- No, mam nadzieję że starczy - powiedziała drowka z uśmiechem - Właściwie to nie zamierzam nic kupować, chcę tylko pooglądać towary - dodała

Saptieth

- Jak chcesz. - rzekł Saptieth. - Tylko uważaj na tych cholernych kupców. Jak zobaczą ze oglądasz ich towar, to prędzej zjedzą swój własny... palec, niż Cię puszczą bez kupna. Trzeba naprawdę się starać żeby sie im wymknąć. Mi zawsze starcza spojrzenie na nich, jak na kolejną ofiarę. Z jakiś powodów ich to odstrasza.

Kathlin

- No to sie staraj, bo to twoje pieniądze pójdą w ruch... Kobieta chyba nie powinna mieć ich przy sobie w tym mieście - powiedziała z podłym uśmieszkiem kierując sie tłum ludzi zebranych na targowisku

Saptieth

Wampir mruknął tylko - Sie wycwaniła... - i ruszył za Kathlin. Na targowisku była cała masa różnorodnych stoisk. Kupcy przekrzykiwali siebie nawzajem, zachwalając swe towary. Zapachy orientalnych przypraw mieszały się w powietrzu. Nagle do Kath podbiegł łysawy kupiec.
- Piękna pani. Ten materiał. - wyciągnął paletę tkaniny. - będzie ślicznie komponował się z pani oczyma.

Kathlin

- Moim zdaniem będzie nie pasował - powiedziała patrząc na materiał - Do tego wykonanie jego daje dużo wątpliwości... Nie, nie podoba mi się, na dodatek jest szorstki, nie dla mojej delikatnej skóry - powiedziała

Saptieth

- Mam jeszcze taki. Czysty jedwab, sprowadzany ze wschodu. I po okazyjnej cenie. - marudził dalej kupiec.

Kathlin

- No tak, jedwab... ale ten kolor. Taki jakiś blady... I też nie najlepszy gatunkowo, widziałam lepsze - powiedziała machając lekko swoimi rękawiczkami

Saptieth

- Mam tez inne kolory. Nich piękna pani wybierze. - kupiec pokazał na swoje stoisko, gdzie leżało wiele palet materiałów.

Kathlin

- No może... ale one są takie... zwyczajne, ja nie lubię takch jakie mogą mieć wszyscy - powiedziała drowka zakładając swoje rękawiczki i odeszła od straganu, podeszła do Spaietha - Ech, spodziewałam sie czegoś lepszego -

Saptieth

Kupiec zamierzał dalej walczyć o klientkę, ale po napotkaniu spojrzenia wampira stracił wenę.
- No wiesz.. zawsze jest jeszcze "trochę" innych kupców. - odparł Saptieth.

Kathlin

- To wszystko jest takie zwykłe, a wierz mi, pajęczy jedwab jest delikatniejszy i dużo droższy - powiedziała przyglądając sie stoiskom - Do tego ciężko sie go barwi, ale kolory są przepiękne - powiedziała patrząc znudzoną miną na kolejne stoiska

Saptieth

- Wątpię by tu mieli takie coś. A może jakieś perfumy, czy co wy kobiety tam lubicie, pooglądasz? - spytał zabójca. Jednocześnie rozglądał się po targowisku szukając swej ofiary.

Kathlin

- Och wątpię... ale biżuterię chętnie pooglądam, tego nigdy za dużo - powiedziała z uśmiechem ciągnąc go lekko za rękę w stronę straganu

Saptieth

- Twoja wola. - odparł wampir. gdy Kath znalazła stoisko z biżuterią, zatrzymał jednego przechodnia i zapytał się go.
- Przepraszam, wiesz może gdzie jest kupiec Duncan? - człowiek wskazał tylko na dość duży podest z którego jakiś mężczyzna przy kości nadzorował rozładunek jego towaró przez dużym i bogatym straganem. Obok podestu stało dwóch strażników.

Telvani

Dobra. Pogadaliśmy jak ojciec z synem... mimo iż nawet nie jesteśmy spokrewnienie. Uśmiechnął się tak szeroko że można mu było policzyć wszystkie zmarszczki na twarzy. Byłbyś tak miły i zamówił pokój synku? Ja pójdę się przejść... stary człowiek też chce się przejść.

Kathlin

Kath przeglądała biżuterię, ujrzała piękny, lśniący w słońcu diadem. Srebrny, z lśniącymi perłami- O, zobacz jakie piękne - powiedziała obejmując ramię Sepietha - Ale jak bym go założyła nie było by go widać na moich włosach - powiedziała - O, ale zobacz jest kolia z takich samych... białych kamyczków... Są bardzo piękne - powiedziała z uśmiechem do swojego `męża`

Saptieth

- Te "kamyki" to perły. - szepnął dyskretnie wampir. Spojrzał na uśmiech drowki i rzekł.
- No dobra... Dobry sprzedawco, ile za tą... eee.. kolię?
- Jedynie 250 złotych monet.
- Dam 100...
- 200.
- 150.
- 175.
- 174.
- Achh... niech będzie. Proszę. - odparł w końcu handlarz. Wampir zapłacił i wręczył prezent drowce.
- Proszę, moja żono. Tylko teraz nie zakładaj.

Kathlin

- Są piękne... a jak pięknie będą wyglądać na mojej szyi - powiedziała drowka z uśmiechem - W Ha... w domu takich nie widziałam nigdy, a są takie śliczne - powiedziała chowając kolię - Musze sobie jeszcze coś kupić z tych... perłeł.. perłów.. a z tych białych kamieni -

Saptieth

- Później może Ci coś kupię. Teraz szybko wracamy, bo mi cel ucieknie. - odparł wampir wskazując na kupca Duncana.

Kathlin

- Acha, to rób co musisz - powiedziała drowka rozglądajc sie po targowisku - Ale ja już bym chciała wrócić, zmęczona i śpiąca już jestem -