Athelas - Królewskie Ziele

Saptieth

Gdy drowka się przebierała wampir usilnie starał się zajrzeć za parawan, lecz zaraz potem udawał niewiniątko.
- A tam. To tylko zadrapania. Pamiętam jeszcze jaki mieli ze mną problem, jak wstąpiłem do zakonu asasynów. Przy inicjacji trzeba obciąć sobie jeden palec. Taka jakby ofiara do poświęcenia. Heh... musiała byś zobaczyć miny mistrzów, jak kilka dni później zobaczyli ze palec odrósł.

Telvani

Eee... co? Spojrzał w lewą stronę. To ja może pójdę? Ubrał się i poszedł do swojego pokoju. Na wszelki wypadek zamknął drzwi na klucz i położył się spać Już czwarty raz w tę noc idę spać... albo trzeci.

Kathlin

- To po co ja używałam mikstur? A jeśli komuś będą potrzebne, co ty myślisz że ja mam ich tak wiele? Nie, nie mam ich wiele - powiedziała drowka z wyrzutem

Saptieth

- Dzięki temu proces regeneracji przebiegnie szybciej. A poza tym ja wcale nie prosiłem się o leczenie. - odparł wampir. - A poza tym, naprawdę zamierzasz w razie potrzeby uzdrawiać tych ludzi? Przecież i tak niedługo umrą.

Kathlin

- No nie wiem, Telvani i tak jest stary, pewnie niedługo umrze. Altera nawet lubię, więć może i bym mu pomogła - powiedziała drowka i wzruszyła ramionami, przeciągnęła się i połorzyła do łóżka - No, teraz jestem zmęczona - powiedziała wtulając głowę w poduszkę

Saptieth

- Ale i tak dziękuję, za to co zrobiłaś. Zastanawiam się tylko, czy Twoja bogini nie zdenerwuje się, za to że uleczyłaś plugawego iblith. - rzekł wampir po chwili ciszy.

Kathlin

Drowka spojrzała na wamipra - A co ma ją interesować kogo ja leczę? Nie użyłam jej łaski aby Cie uzdrowić, tylko moich własnych umiejętności - powiedziała i zamknęła oczy - Moja valshaless ma ważniejsze sprawy na głowie niż patrzenie kogo ja leczę. Ona ardziej patrzy na te co siedzą w podmroku, na te co władają... ja też kiedyś będę władać - powiedziała uśmiechając się promiennie

Saptieth

- Na pewno. - odparł wampir, na zamiary drowki. - A Twoi wrogowie poznają ogień Twojego gniewu. wiele razy słyszałem takie słowa. Ale nie wątpię, że w twoim wypadku, okaże się to prawdą.

Telvani

Telvani tak spał i spał. Nagle ze snu zbudził go hałas budzącego się miasta. Gdzieś w oddali piał kogut, albo co... O matko... wstanę i zejdę na parter. Szybko się ubrał i wolnym krokiem zszedł

Saptieth

Wampir usłyszał pianie koguta i spostrzegł że robi się jasno.
- Ej... co jest? Już dzień. - wstał i podszedł do okna. Otworzył je. Na podwórzu zobaczył koguta, który uparcie piał. Zabójca wziął do ręki doniczkę stojącą na parapecie. Wyważył ja w dłoni i rzucił w kura. Oczywiście trafił a porcelana z doniczki rozsypała się woków wraz z piórami i ziemią. Kogut w końcu przestał piać.

AlterEgo

Na parterze były ze dwa tuziny żołnierzy. Uzbrojeni po zęby. Przed głównym wejściem było 10 konnych. Cała karczma była szczelnie odizolowana od reszty miasta. Na dachu karczmy było pełno łuczników i kuszników. Mowa o ucieczce lub o walce nie wchodziła w grę. Całe miasto roiło się od żołnierzy. Gdy Telvani zszedł na dół. Dostał pięścią w głowę i padł na ziemie. Żołnierze spętali go i zabrali w nieznane miejsce.

Telvani

Próbował jakoś odzyskać przytomność, zorientować się gdzie jest, ale wszystko widział rozmyte, i niewyraźne. Na dodatek ostro bolała go głowa. Gdzie... co... jak... Szeptał półprzytomny.

Kathlin

- Syszałeś? - zapytała drowka patrząc na drzwi i mrużąc szkarłatne oczy - Bójka na sam początek dnia? - zapytała jak bysiebie i wstała z łóżka, za parawanem szyko przebrała się w suknie i zakryła szczelnie chustą, dłonie przysłoniła delikatnymi rękawiczkami - Idę na dół sprawdzić co się dzieje - powiedziała i weszłą na korytarz

AlterEgo

Na korytarzu trwała szamotanina. Easterling siłował się z trzema strażnikami. W końcu dołączył czwarty i od tyłu uderzył wojownika w głowę. Ten zwalił się na ziemię. Czterech osiłków zaczęło go kopać. Gdy skończyli związali go i zaciągnęli na dół.

Saptieth

Wampir wyjrzał za drowką i widząc zamieszanie szybko wciągną ją za sobą do pokoju. Cicho zamknął drzwi na klucz.
- Chyba mnie szukają. - mruknął. - Dała byś rade wyciągnąć nas stąd swoją magią? Albo chociaż umożliwić kontakt z pewnymi osobami z zewnątrz?

Kathlin

- Hmm... mogłabym spalić karczmę... Albo zrobić kulę mroku, na tyle dużą aby przysłonić część karczmy... a może mnie wypuszczą, chyba nie jestem podejżana - powiedziała drowka zamyślając się

Saptieth

- Hmmm... W takim razie uciekaj. Weź ten sygnet - wampir zdjął go z palca. Miał oczko z rubinu otoczone siedmioma szafirami. - i jedź do twierdzy Maliv. Jest jakieś pół dnia drogi stąd. To zamek zakonu asasynów. Można powiedzieć, ze mojej przybranej rodziny. Pokaż sygnet straży i poproś o audiencję u mistrza Al'Jiffa. Opowiedz mu o tym co sie stało. Powinien przyjść nam z pomocą. Kto jak kto ale asasyni są śmiertelnie lojalni wobec siebie. Ja tymczasem uprzykrzę życie strażnikom.

Kathlin

- Oszalałeś? Uwieżą drowce? Nigdy, tutaj nikt nie uwierzy w słowa drowa - powiedziała z wyraźną złością w głosie - Zresztą co mnie to wszysko obchodzi! Mam już dość tego przeklętego miejsca, tej powieszchni, tych wszystkich robaków co nazywają siebie ludźmi, uległych kobiet i mężczyzn którzy uważają sie za conajmniej bogów! - drowka coraz bardziej podnosiła głos - To miała być cholerna wycieczka! -

Saptieth

Wampir milczał przez chwilę.
- W takim razie idź. Uciekaj i ratuj własne życie. Nie będę Cię zatrzymywał. Myślałem jednak, że choć trochę Ci na mnie zależy. choćby ja o potencjalnym sojuszniku w walce o władzę w Twoim mieście.

Telvani

Już odzyskał świadomość. Zobaczył przed sobą poobijanego Altera. Dziwne, ale zrobiło mu się go żal. Alter. Jesteś cały? Wszystko w porządku? Spytał półgłosem