Athelas - Królewskie Ziele

Kathlin

- Haha... Chyba chodzi ci o te ogniki, nie o mnie - powiedziała kpiącym tonem usiłując pozbyć sie błota z sukni - Mogłam wziąć jakiegoś wierzchowca... Było by szybciej - mruknęła zezłoszczona pod nosem

AlterEgo

Ale żadnego nie było w pobliżu, a mężczyzna dalej wpatrywał się w Elfkę... Po paru godzinach wyszli z bagien i zaszli do lasu. W którym zaczęło się powoli przejaśniać. Byli bardzo zmęczeni i głodni.

Kathlin

- Uf... nareszcie, stały grunt i nie śmierdzi... Więcej sie na to bagno nie pójdę - powiedziała elfka otrzepując zaschnięte błoto z sukni, ale plamy i tak pozostały - No to ja ruszam w swoją stronę. Żegnaj człowieku i następnym razem uważaj... - powiedziała i skierowała sie w stronę twierdzy

AlterEgo

Mężczyzna rzucił tęskne spojrzenie na Elfkę po czym ruszył w swoją stronę. Po paru minutach usłyszałaś przeraźliwy krzyk...

Kathlin

- Eh... czyżby idiota wpakował sie na jakiegoś potworka? No cóż... mało dzis walczyłam - mruknęła drowka i zawróciła, ruszyła w stronę z którego usłyszała krzyk.

AlterEgo

Po paru minutach oczom Elfki ukazał się makabryczny widok. Coś co kiedyś przypominało człowieka było teraz czerwoną miazgą. Potwór który mógł tego dokonać stał o kilka metrów przed Elfką. Był to wilkołak... Był wielkości dorosłego bawoła, miał kły długości około 10 centymetrów. Był cały owłosiony, jego ślepia pawały nienawiścią i grozą. Z pyska ciekła mu krew mężczyzny. "Coś mi tu nie gra, od kiedy wilkołaki masakrują ciała? Coś jest nie tak..." - pomyślała Elfka.

Kathlin

- Hmm... może być ciężko - mruknęła i złapała mocno kostur - Zobaczymy, jak jesteś odporny na ogień - mruknęła cicho i zaczęła wypowiadać słowa zaklęcia, skierowała kostur na bestie, a wieńczący go kryształ zmienił kolor na czerwono-złoty, futro bestii zaczęło płonąć...

AlterEgo

Bestia zawyła przeraźliwie po czym skoczyła na Drow'ke wytrącając jej kostur z ręki który wylądował w gęstych krzakach. Pomimo płonącego futra, bestia atakowała zaciekle Elfkę.

Kathlin

- Usstan elg dos - warknęła elfka i wyjęła z pochwy swój krótki jednoręczny miecz, cięła bestie w oczy aby odwrócić jej uwagę, stwór zawył i cofnął sie, elfka tylko wbiła mu miecz w brzuch i rzuciła sie po swój kostur. Gdy już go miała w zasięgu wzroku, wymruczała cicho zaklęcie aby wydostać go z krzaków.

AlterEgo

Kostur wyleciał z krzaków i trafił prosto do rąk Elfki. Natomiast wilkołak machał swoimi łapami, był oślepiony, z oczodołów leciała krew, dużo krwi. Zaryczał i ruszył na oślep. Nagle zatrzymał się, jego uszy drgnęły lekko. Zaczął kierować się powoli w stronę Elfki. Słyszał ją...

Kathlin

Drowka uśmiechnęła sie podle - Doer ulu ussa - mruknęła i uderzyła kosturem w ziemię wykrzykując - Obsul! - a w ziemi powstało pęknięcie, niezbyt duże i głębokie. Ale na tyle aby wilkołak wpadł i miał problem z wyjściem... Drowka skupiła sie i powtarzała w głowie słowa które mogą jej pomóc...

AlterEgo

Wilkołak starał się wyść z dołu ale miał pewne problemy, bardzo popażony i oślepiony. Zawodził teraz i młucił łapami powietrze. Elfka stanęła przy dziurze i patrzyła na wilkołaka...

Mam juź 300 postów Tongue

Kathlin

- Było nie wchodzić mi w drogę bestio... - mruknęła i skierowała kostur w jego stronę, spojrzała na bestie z okrutnym uśmiechem - Nin dos el... - mruknęła, a kryształowy pająk na końcu kostura zajarzył sie czerwonym światłem, drowka cofnęła sie o kilka kroków i zamknęła oczy bo z dołu buchnęły płomienie...

AlterEgo

Wilkołak zaczął ryczeć, skamleć i ujadać na przemian. Płomienie zaczęły trawić jego sierść oraz skórę. Temperatura była nieznośna, krew w ciele wilkołaka zaczęła wrzeć. W końcu, pod wpływem temperatury wilkołak eksplodował z dużą siłą, fala uderzeniowa zwaliła Elfkę z nóg. Wszędzie były części wilkołaka, parę kości, zębów...

Kathlin

Elfka wstała - Nono, ciekawe... - powiedziała rozglądając sie i wzięła jeden kieł - Wezmę, na pamiątkę - mruknęła do siebie i spojrzała w kierunku zwłok mężczyzny i uznała że nie jest mu w stanie pomóc. Ruszyła w kierunku twierdzy...

AlterEgo · Wysłany: Sob 23:46, 01 Mar 2008 Temat postu:

Podróż mijała bez większych przygód. Po kilku dniach spokojnego marszu Elfce zaczęło się nudzić. Nocą, gdy Drow'ka rozbiła obóz, poczuła zapach dymu i swąd spalenizny. Zobaczyła jak nad drzewami szaleje ogień...

Kathlin · Wysłany: Nie 20:51, 02 Mar 2008 Temat postu:

- O, czyżby las sie palił? I dobrze, nie podobają mi sie lasy... - mruknęła do siebie patrząc na czerwone płomienie liżące granotowo-czarne niebo, szybko zaczęła składać obóz - Ani chwili spokoju, musze jak szybciej wrócić do twierdzy - warknęła i ruszyła w kierunku twierdzy, zła i zmęczona...

AlterEgo · Wysłany: Wto 22:56, 04 Mar 2008 Temat postu:

Elfka wędrowała kilka godzin, nic specjalnego. Zwykły spacer po lesie. Ale Elfka była strasznie zmęczona. Musiała w końcu się położyć i odpocząć.

Kathlin · Wysłany: Śro 19:28, 05 Mar 2008 Temat postu:

Elfka usiadła i rozpaliła ognisko za pomocą magii, z torby wyjęła prowiant i butelkę z wodą - Mam już dość tego przeklętego lasu... - warknęła i zaczęła jeść, po chwili wstała, narysowała końcem kostura okrąg w ziemi, stanęła i wyśpiewała jakieś zaklęcie, weszła do okręgu i położyła sie zawinięta z koc, zasnęła lekkim snem, z kosturem w ramionach...

(Jeśli ktoś przejdzie przez okrąg złapie go pajęczyna, taka mała pułapka Wink

)

AlterEgo · Wysłany: Wto 1:06, 11 Mar 2008 Temat postu:

Gdy Elfka obudziła się, ujrzała przed polem ochronnym małego jelonka, przyglądał się Elfce z dużym zainteresowaniem. Był piękny, słoneczny dzień. Słoneczko grzało, ptaszki ćwierkały a nad lasem unosiły się kłęby dymu i zapach śmierci.