Athelas - Królewskie Ziele

Telvani

Eldred patrzył się zszokowany na ciało.
Coś tu faktycznie nie gra... to jest pierwszy raz jak mi się to zaklęcie nie udało. Co tu się dzieje do cholery?
Powiedział wciąż oszołomionym głosem. Trudno mu było się pogodzić z myślą iż czarem leczniczym zabił człowieka.

[A nie wziąłeś pod uwagi mocy wisiorka Motörhead, który sam nałożyłeś zaklęciami? Tongue

]

Dragosani

- Może wychodzisz z formy. - zakpił półdemon. - Albo wkurzyłeś czymś swojego boga. - nagle schylił się i podniósł coś z ziemi. Był to zachlapany krwią dziennik. - Ej zobaczcie.

[No właśnie to przez te zaklęcia. Dają karę - 10 do wszystkich rzutów]

Kathlin

- To jest mutant. Może to spowodowało że zaklęcie źle podziałało. - powiedziała elfka patrząc z obrzydzeniem na zwłoki - Niedobrze mi jak na to patrzę - burknęła cicho. Była strasznie blada, można wręcz powiedzieć że jej skóra nabrała koloru popiołu, szybko odwróciła wzrok od zmasakrowanego trupa i spojrzała na dziennik w ręku półdemona - O, może tu będzie coś opisane na temat tego co wydarzyło się w tej wiosce - powiedziała bezceremonialnie wyciągając książkę z ręki Lazarusa - U... Atrament fatalnej jakości, wszystko zamazane krwią i... i... a fe! - powiedziała i niemalże wypuściła książkę z ręki - A do tego fatalne pismo - powiedziała przyglądając się zapisanym stronom...

Dragosani

Pierwsze strony były zapełnione zwyczajnymi zapiskami z wioskowego magazynu. Informacje o wpływach i wypływach różnych towarów. Zawierał daty przybycia karawan i ceny sprzedaży i kupna różnorodnych artykułów. Na około dwa miesiące temu zapiski znikają. Po kilku stronach pojawiają się znów, tym razem bez dat i bynajmniej nie traktują o stanie osadowych zapasów.

"Do wioski przybył osobnik określający się jako Lord Marduk. Twierdzi że jest bogiem. Nie wierze mu. W końcu po co bóg kłopotałby się z odwiedzaniem takiej wioski jak nasza?"

"Lord Marduk przemawiał dziś cały dzień na głównym placu. Głosił swoje dogmaty. Twierdzi ze obecny porządek świata jest pełen hipokryzji, chaosu i że cywilizacje zbliżają się do anihilacji. I że niezbędne jest zniszczenie go i zbudowanie nowego świata ja gruzach starego. Nie wiem co o tym myśleć. Sporo mieszkańców już teraz zaczyna go popierać. Szczególnie po tym, gdy sprowadził zza grobu młodziutką córkę Rodneya, zabitą w lasach przez wilki."

"Kult Marduka rośnie w siłę. Ludzie modlą się do swojego nowego boga całymi dniami, zaniedbując swoje obowiązki. Zaczynam jednak ich rozumieć."

"Chwała Mardukowi! Zostałem oświecony przez naszego pana i pojąłem jak bardzo myliłem się nie wierząc w jego boskość. Chwała Mardukowi! Chwała Zniszczeniu i Odnowie! Dziś wieczorek nasz pan wybierze swój lud. Zaprowadzi nas do źródła swej potęgi i staniemy się zalążkiem jego wspaniałego zakonu! Chwała!"

W tym momencie zapiski robią się pisane drżąca dłonią. Jakby autor popadał w szaleństwo.

"Mój pan i bóg, Lord Marduk, nie wybrał mnie. Ukarał mnie tym za to że z początku nie wierzyłem. Na Wybranych zesłał swoje błogosławieństwo. Zniszczył ich ciała, by odtworzyć je na nowo, czyniąc tym samym istotami doskonałymi. Ja i kilku innych nie dostąpiliśmy tego zaszczytu. Zniekształcił nasze ciała. I umysły jak sądzę... czuje jak powoli popadam w szaleństwo."

"Lord Marduk mi przebaczy, o tak! Sam zniszczę swe ciało, czyniąc się doskonałym! Tak! Miałem wizje podczas snu! Przekazałem ja pozostałym Odrzuconym. Musimy sami zadać sobie karę, sami się zniszczyć. Wtedy nasz bóg wybaczy nam początkowa niewiarę."

"Ból jest wspaniały... Jakże cudownie jest cierpieć ku chwale naszego pana."

"Szepty w mroku. Są wszędzie. Słysze ich i widzę cienie. Szepty..."

"N'fagh yure Marduk! Ph'glui fhtagn! Pheg'hang Marduk! Mglw'nafh Ry'lth!"

Kathlin

Wszystko to elfka przeczytała na głos, po ostatnim wpisie zmarszczyła brwi - Cóż... nigdy ni przykładałam się do nauki języków, ale tego dialektu nie potrafię rozpoznać. Nie mam pojęcia co to za język, może jakiś otchłanny - powiedziała patrząc pytająco na Lazarusa - Bo żaden elfi to nie jest, smoczy raczej też. Ani krasnoludzki bo oni piszą tylko runami. Hmm... nie wygląda mi to na żaden znany - powiedziała i oddała książkę półdemonowi, po czym otarła dłoń o dłoń z miną jak by trzymała w rękach coś wyjątkowo obrzydliwego.

Dragosani

Półdemon wziął od elfki notatnik.
- "N'fagh yure Marduk. Ph'glui fhtagn. Pheg'hang Marduk. Mglw'nafh Ry'lth." - przeczytał na głos. - Fakt to jeden z dialektów otchłannych. "Wielki pan Marduk. W uśpieniu czeka. Cierpliwy Marduk. Powróci w swej chwale." - przetłumaczył.- Wiedziałęm że gdzieś to słyszałem. Jeszcze w Otchłani czytałem pewne proroctwo. To jest jego fragment.

Telvani

Hmmm... ciekawią mnie dwie rzeczy. Skąd on zna język i alfabet otchłani... oraz skąd może znać fragment proroctwa? Przecież to magazynier, a nie akademicki znawca mitologii... coś mi się tu bardzo nie podoba.
Nachylił się i przymknął mu powieki, gdyż nie mógł już patrzeć na jego pusty wzrok mówiący z wyrzutem że już jest po nim... zwłaszcza że zginął z jego winy, mimo iż Draguś go nie ostrzegł że ten wisiorek daję kare -10 do wszystkich rzutów.

darth_kranek

Kelen nie zwracając uwagę na otoczenia podszedł do trupa i przykucnął, po czym zaczął się przyglądać, jakby czegoś szukał.

Dragosani

Lazarus uśmiechnął się nieznacznie.
- Popatrz tutaj. - wskazał zapis mówiący o karze i inny, w których autor pisze o "szeptach". - Może ten Marduk rzucił na niego klątwę. Jakieś duchy z Otchłani bez ustanku recytowały mu właśnie to proroctwo.

Elf zaś stwierdził, że trup wygląda na martwego Tongue

Na nieszczęście nie miał przy sobie nic cennego, prócz małego noża, którym wcześniej się okaleczał.

darth_kranek

Kelen wziął do ręki nóż i zaczął go oglądać w celu znalezienia jakiś run czy innych pierdoło-ozdóbek

Dragosani

Nóż był najzwyczajniejszym w świecie ostrzem do obierania ziemniaków Tongue

darth_kranek

Wojownik odłożył przedmiot dokładnie tam z kąd go zabrał po czym westchnął i usiadł na pobliskim murku, wsłuchując się w wymiane zdań pozostałych członków drużyny.

Telvani

A alfabet? Czyżby te demony dawały mu lekcje pisania alfabetem Otchłani?
Stwierdził wciąż zdziwiony. Jakoś nie mógł znaleźć żadnego logicznego wyjaśnienia dla tego problemu.
Zresztą nieważne. Mamy się spodziewać demonów? Może lepiej już od razu rzucić na nas zbiorowe zaklęcie ochrony przed złem.

Kathlin

- Mam złe przeczucia... - powiedziała elfka, wyjątkowo jak na siebie poważnym tonem - I jeśli chodzi o to zaklęcie też... to miejsce jest przeklęte. Może nie jestem jakąś znawczynią, ale czuję że magia pochodząca od dobrych bóstw jest tu mocno ograniczona - powiedziała marszcząc brwi. Chciała jeszcze coś powiedzieć, ale tyko wzruszyła ramionami i spojrzała w głąb studni. Znudzona dyskusją podeszła do najbliższego domu i dyskretnie zajrzała tam przez brudne okno.

Dragosani

Wewnątrz zobaczyła szczura. Albo coś co kiedyś było szczurem. Obecnie miało pięć metrów długości, obleśne ciało z całą masą wijących się macek. Stworzenie było tak zdeformowane, że dopiero po chwili można było dostrzec szczurze cechy. Besta najwyraźniej wcześniej spała, lecz zapach elfki zaglądającej przez dziurawe okno obudziła ją. Potwór wyskoczył z budynku wywalając całą ścianę. Wydał nienaturalny ryk i zaatakował drużynę mackami.
- Coś ty narobiła? - krzyknął półdemon do elfki i wyrwał miecz z pochwy by zaatakować stwora.

Telvani

Eldredowi szczena opadła. Kiedy wyrwał się z oszołomienia, dobył swego złocistego buzdyganu. Co kapłana mocno zdziwiło, stał się matowy, a zazwyczaj błyszczał. Odruchowo również chciał rzucić na siebie zaklęcie Tarczy Wiary, ale jako że zaklęty przez Dragusia wisiorek Motörhead dawał -10 do wszystkich rzutów, no i wpływ innych bogów został tutaj jakoś zakłócony, stwierdził że nie będzie ryzykował. Przybrał pozycję obronną, oczekując tego co to dalej będzie.

darth_kranek

- Ooo...to wygląda cholernie znajomo. - Powiedział po czym szybko zeskoczył z murku i dobył miecz, jednak nie zaatakował, podobnie jak Eldred czekał w gotowości na pierwszy ruch potwora.

Dragosani

Macki przerażającej istoty z nadnaturalna szybkością wystrzeliły ku kapłanowi i elfowi. Kapłana złapały w pasie i najzwyczajniej w świecie próbowały zmiażdżyć. Wojownika zaś jedna z nich złapała za rękę trzymająca miecz, a kilka innych próbowało wedrzeć się do jego ust. Półdemon uniknął losu swoich towarzyszy, gdyż jak szalony wywijał wokół siebie ciężkim mieczem nie dopuszczając do siebie macek. Starał się niejako chronić elfkę, gdyż tylko ona mogła razić w bestię, a nie w jej wstrętne kończyny.
- Strzelaj po oczach!. - krzyczał Lazarus.

darth_kranek

Kelen puścił miecz i złapał go lewą ręką, po czym zaczął machać bronią, starając się poszatkować wszystkie macki, które zostały skierowane w jego stronę, jak i tą, która trzymała go za ręke.

Kathlin

Elfka błyskawicznie sięgnęła po łuk i nałożyła na cięciwę dwie strzały, przez chwilę celowała i puściła. Obie strzały pomknęły w kierunku bestii, jedną potwór złapał macką, ale druga trafiła dokładnie tam, gdzie Milae celowała - prosto w oko monstrum. To zawyło straszliwie i zaczęło się kulić i wić z bólu. Korzystając z tego, elfka posłała kolejną strzałę w potwora, trafiając w otwartą paszczę - Wybacz, że musiałeś przeze mnie ubrudzić swój miecz - syknęła do pół-demona - Ale na przyszłość, naprawdę nie musisz się o mnie tak martwić. Wbrew pozorom umiem o siebie zadbać - burknęła