Athelas - Królewskie Ziele

Dragosani

Kreegan ponownie spojrzał na swych rozmówców. Jego zimne oczy były zimne jak zimny lód w zimną zimę. Po namyśle warknął.
- Dobra. Ale liczę na zapłatę. - po tych słowach wraz z resztą grupy ruszył do Akademii. Przez cały czas rzucał zimne spojrzenia i warczał na przechodniów, by pokazać jakiż to on jest zły. W końcu dotarli do celu. Pozostało jedynie zaprowadzić delikwenta do lady Aribeth.

Kathlin

Elfka, znudzona spokojnym spacerem zbliżyła się do Kreegana - A co ci się stało w twarz? Czemu tak nosisz maskę? Przecież jakiś porządny mag mógłby to naprawić, najlepiej elficki. Bo elficcy magowie są naprawdę potężni i nie wziąłby pewnie dużo za taką usługę, naprawienia twarzy. No bo to chyba tak niewygodnie, zawsze w tej masce i w ogóle... ja jak bym tak miała, no napewno bym szukała kogoś kto by mógł to zmienić. Bo tak dziwie, nienaturalnie z połową twarzy - mówiła przypatrując mu się uważnie.

Dragosani

Półczart uśmiechnął się podle słysząc monolog elfki. Ów monolog mógł śmiało spełniać role swoistych tortur werbalnych. Więc przekonanie mendy do mówienia może być naprawdę proste. Z uśmiechem na twarzy wyobrażał sobie zrozpaczony głos człowieka, który błaga by elfka przestałą mówić. "Powiem wszystko, niech tylko ona się zamknie, błagam!" Lazarus zachichotał podle.

AlterEgo

Kreegan zmierzył elfkę spojrzeniem od góry do dołu i uśmiechnął się w duchu. Nie sądzę by moja historia była by dla Ciebie Panienko. Jest dosyć brutalna i zajęła by mi dużo czasu.

Kathlin

- Acha... - powiedziała elfka z zawodem w głosie - No ale na pewno musi być straszna. Bo jak by nie była, jak by pan sobie tak mieszkał w zwykłym mieście to by pan nie musiał zasłaniać twarzy... ale wtedy by było nudno. Ja nie lubię jak jest nudno, właśnie dlatego opuściłam dom. Jak się podróżuje to może być ciekawie, a potem można to opisywać w wierszach i pieśniach... Chociaż ja tam nie mam głowy do rymów...Hmm... a może dlatego że niewiele podczas drogi mi się przydarzyło, tylko kilka goblinów po drodze spotkałam. A jak opisywać w pieśni, balladzie walke z tymi pokurczami. No nie da się - mówiła, z zamyśleniem.

AlterEgo

Zawsze można opisywać w pieśniach i wierszach wyczyny innych. Moje pieśni i wiersze byłyby zbyt ponure i brutalne dla zwykłych zjadaczy chleba. Przeżyłem i widziałem zbyt wiele zła by teraz o tym rozpowiadać. Na moje nieszczęście, sam stałem się zły na wskroś. Powiedział idąc blisko elfki.

Kathlin

- To od patrzenia na zło, można się stać złym? - zapytała elfka marszcząc brwi, nie czekając na odpowiedź rzekła - To nie możliwe... Wtedy by było za dużo złych ludzi i nieludzi na świecie, a może już tak jest... Rany, ale ja filozofuję - dodała i zaśmiała się swoim perlistym i uroczym śmiechem

AlterEgo

Nie czas i miejsce na takie wywody. Ale uwierz mi, brud i syf tego miasta to nic w porównaniu ze złem które czyha wszędzie.

Kathlin

- Ależ optymista... - mruknęła ponuro elfka i zwróciła wzrok z Kreegana na budynek przed nimi - O, już akademia... rany, ale tu cicho -

AlterEgo

O tej porze zawsze cicho. A gdzie ten babon do którego mnie prowadzicie? Warknął do reszty "towarzyszy".

Dragosani

- Gadasz jak jakiś szajbnięty kleryk. "Zło jest wszędzie bla bla bla". - wypowiedź Lazarusa przerwała Aribeth. Gdy grupa weszła do holu Akademii, ona już tam czekała. Z czterema zbrojnymi. Widząc Kreegana rzuciła prosty rozkaz.
- Zakuć go.

Kathlin

Elfka zszokowała się mocno tym rozkazem, w końcu ten człowiek może i piękny nie był, ale tak normalnie się z nim rozmawiało, już chciała zapytać Aribeth `dlaczego` albo powiedzieć coś równie głupiutkiego, ale uznała że to elfka i na pewno wie co robi, więc Milo stała sobie tylko cichutko, rozmyślając o tym, w co się wplątała.

AlterEgo

Kreegan jedynie zmrużył oczy, wiedział co go czeka, więc był przygotowany. Z cholewy buta wyciągnął sztylet, gdy jeden ze zbrojnych podbiegł do niego, wbił mu sztylet w gardło. Krew chlupnęła, ofiara machała jeszcze przez chwilę rękami po czym upadła na ziemię. Łowca zabrał jego miecz i ruszył na trójkę pozostałych strażników, sparował mieczem dwa proste cięcia z góry a trzeciego żołnierza kopnął z całej siły w brzuch. Nic poważnego mu się nie stało ponieważ był w zbroi. Ale żołdak stracił równowagę i runął na ziemię z wielkim łoskotem. W drugiej ręce dzierżył sztylet pokryty krwią pierwszej ofiary. Kucnął by uniknąć cięcia w bok, gdy żołnierz chciał ponownie uderzyć Kreegan wbił mu miecz w miejsce gdzie zbroja się kończyła a zaczynały nagolenniki. Druga ręką odbił miecz wojownika który stał po jego prawej stronie. Szybko wyciągnął miecz ze swojej umierającej już ofiary. Odskoczył do tyłu i rzucił sztyletem trafiając między oczy. Trafiony mężczyzna padł martwy na ziemię. Walka ta trwała zaledwie kilkadziesiąt sekund.

Dragosani

Aribeth spodziewała się że człowiek może nie być zachwycony jej rozkazem. W końcu nie była paladynką Tyra za ładne oczy. Na jej gest zza kolumn wyszła dwójka magów. Elficka kobieta i ludzki mężczyzna. Mieli już gotowe zaklęcia i wystarczyło ze powiedzieli ostatnia ich sylabę. Kobieta stworzyła świetliste liny, które wyszły z podłogi i oplotły Kreegana. Były czysta magią, więc nie mogły zostać zniszczone siła fizyczną. Mężczyzna zaś rzucił na człowieka potężne zaklęcie paraliżu. Kreegan zamarł w nieco głupawej pozie. Elfia paladynka ze słodkim uśmiechem na ustach podeszła do człowieka.
- Jakbyś nie stawiał oporu, to zaraz byśmy cię rozkuli. Wydałam bowiem ten rozkaz z dwóch powodów. Pierwszym było zabezpieczeni byś nic nie narozrabiał przy studentach. Do tego chciałam cię sprawdzić. Testu nie przeszedłeś, więc do końca naszej rozmowy będziesz w tych magicznych kajdanach. - po jej słowach kilku ludzi odebrało Kreeganowi cała jego broń.
- Zaprowadzić go do mojego gabinetu. - rozkazała paladynka. - Wy też chodźcie. - dodała do reszty grupy.

AlterEgo

Łowca zaśmiał się upiornie, efekt ten był jeszcze bardziej potęgowany maską. Sześciu na jednego. Za niedługo weźmie ze sobą całą armię żeby kogoś schwytać. Gdzie się podział dawny honor? Mówił bardziej do siebie niż do innych.

Dragosani

Jeden z prowadzących go strażników nie wytrzymał. Zresztą już od początku był wyraźnie wkurzony.
- A gdzie był twój honor, zasrańcu, gdy zabiłeś mojego kuzyna w Waterdeep, hę? Ciesz się że jeszcze nie zawisłeś, ty kompanie drowów. - ostatnie słowa wypowiedział jak obelgę. gdy "konwój" dotarł do gabinetu paladynki Kreegan został posadzony na fotelu. Był wygodny. Grupa, która go przyprowadziła do Akademii zajęła inne siedziska. Aribeth zaś zasiadła za swoim biurkiem. Z szuflady wyciągnęła pergamin. Jednak nim pokazała go Kreeganowi powiedziała.
- Wiemy że jesteś poszukiwany w Waterdeep. Za te wstrętne zbrodnie i współpracę z drowami jesteś tam skazany na śmierć, przez nabicie na pal. Jednak możemy dać ci szanse odpokutowania. Musisz tylko współpracować. - po tych słowach pokazała pergamin. Był na nim szkic kamiennego pierścienia, który ukazywał się w wizjach kapłanów. Na pierścieniu było 9 klamr i 39 symboli.
- Wiesz co to jest? - zapytała lady.

AlterEgo

Spojrzał leniwie na pergamin który podsunęła mu Lady Aribeth. Gdy ujrzał klamry oraz symbole, zaśmiał się w środku. Zmrużył lekko oczy i zwrócił się do Elfki. A jaką mam pewność, że po tym wszystkim zostanie zwrócona mi wolność? Twoi wysłannicy obiecywali mi góry złota, a trafiłem tutaj. Warknął.

Dragosani

- Nie obchodzi mnie jakich kłamstw się dopuścili by cie tutaj zwabić. Ja kazałam jedynie cie sprowadzić. - podeszłą do okna i otworzyła je. - Zobacz! - wskazała na słońce zakryte księżycem. - W całych Krainach panuje ciemność i chaos. Podróżowanie w małych grupach stało się śmiertelnie niebezpieczne. W lasach grasują potwory, których nikt nigdy nie widział. A kluczem do tego wszystkiego jest ten pierścień. I ty. Nasi kapłani mieli wizję, w których był właśnie ów pierścień i ty. Jeśli pomożesz zostaniesz oczyszczony z zarzutów. Jeśli nie, wydam cię lordom Waterdeep. Przysięgam to przed Tyrem. I nie myśl, że nie dowiemy się tego co nas interesuje, jeśli cie wydamy. Nasi magowie wedrą ci się do umysłu i wybiorą potrzebne informacje. To jak będzie? - paladynka uśmiechnęła się słodko. - A oto gest naszej dobrej woli. - dała znak elfiej czarodziejce, która rozproszyła zaklęcie. - Zapomnijmy o tym, że wcześniej groziłam, że cały czas będziesz skuty. Musiałam odegrać taką scenę. W końcu zabiłeś kilku naszych ludzi i świadkowie z pewnością by się tego domagali.

AlterEgo

Jacy wysłannicy, taki pracodawca. Mruknął pod "nosem". Przez dłuższą chwilę wpatrywał się swoimi czerwonymi oczyma w Lady Aribeth. Pomogę Ci jak i zgrai Twoich magów. Ale żeby mieć pewność, że mnie nie wystawisz, chcę czegoś co jest Ci bardzo cenne. Muszę mieć jakieś zabezpieczenie, nieprawdaż? Gdy węzy zniknęły, łowca przeciągnął się i mruknął tak by jedynie Lady Aribeth usłyszała - Chcę również zamienić słówko z pyskatym strażnikiem.

Dragosani

- Dla mnie najwyższa wartość na Tyr Sprawiedliwy. - odparła paladynka. - Więc to powinno wystarczyć. - zdjęła z palca pierścień z symbolem Tyra - wagą, i dała go łowcy. - Oczywiście nikt ci nie broni rozmowy z Zakkiem, ale nie muszę chyba mówić, byś nawet nie próbował go zabijać. A teraz mów co wiesz.